27 augustus 2019

Begin dit jaar verscheen op www.rechtspraak.nl een echtscheidingszaak waarmee veel geld gemoeid was. De vrouw van een Quote 500-lid verzocht de rechtbank te bepalen dat haar man ervoor zou zorgen dat zij haar extreem hoge levensstandaard zou kunnen voortzetten. Kort gezegd hield haar verzoek in dat haar man € 86.493,- partneralimentatie per maand aan haar zou moeten betalen.

Om haar verzoek te onderbouwen moest de vrouw aantonen wat haar behoefte was (dus wat zij gewend was qua levensstijl toen zij met de man getrouwd was). De vrouw doet dit zeer gedetailleerd en de rechtbank splitst haar behoefte op in verschillende specifieke categorieën. Zo is de vrouw gewend om maar liefst € 16.785,- per jaar uit te geven aan kleding en schoenen, € 5.000,- per jaar aan designertassen, € 13.982,- per jaar aan haute couture, € 106.613,- per jaar aan vakanties, € 450,- per maand aan personal training, € 253,- per maand aan de kapper en ga zo maar door.

De rechtbank gaat per categorie na of het bedrag dat de vrouw opgeeft aan kosten redelijk is. Uiteindelijk beslist de rechtbank dat de totale eigen behoefte van de vrouw € 264.213,- per jaar bedraagt. Daar komt nog bij dat de vrouw een woonlast heeft van € 12.500,- per maand (aangezien zij gewend was op een landgoed te wonen ter waarde van 45 miljoen euro) en € 126.732,- per jaar nodig heeft voor de kosten van haar manege en paardensportbeoefening. De totale behoefte van de vrouw komt volgens de rechtbank dus uit op € 33.620,- per maand.

In hoeverre is de man verplicht om ervoor te zorgen dat de vrouw deze levensstandaard kan voortzetten? De rechtbank oordeelt dat de vrouw in ieder geval zelf in staat is om in een deel van haar behoefte te voorzien. Mede gezien het door haar opgebouwde netwerk, de door haar opgedane ervaring in verschillende ondernemingen (een horecazaak, beautybedrijf en een interieurbedrijf) is de vrouw in staat om minimaal € 2.400,- per maand aan eigen inkomsten te genereren. Hierbij wordt geen waarde gehecht aan de stelling van de vrouw dat zij vanwege haar leeftijd en opleiding en de 25 jaar dat zij niet actief is geweest op de arbeidsmarkt, weinig kans maakt om aan het werk te komen. Verder neemt de rechtbank de inkomsten mee die zij ontvangt uit de verhuur van verschillende panden. Na deze berekeningen blijft er echter nog steeds enorm bedrag per maand over. Moet de man in haar aanvullende behoefte van € 28.587,- per maand voorzien?

Nee; opvallend genoeg oordeelt de rechtbank dat de man geen draagkracht heeft en dus geen partneralimentatie kan betalen. Tegen het betoog van de man waarom hij geen draagkracht heeft, brengt de vrouw onvoldoende in, waardoor de rechtbank niet anders kan dan meegaan in de stellingen van de man. Uit coulance biedt de man de vrouw toch nog een partneralimentatie van € 5.000,- per maand aan om ‘de overbrugging van de huidige zorgelijke situatie mogelijk te maken’. De rechtbank gaat hierin mee en de man komt er uiteindelijk dus goed vanaf. Benieuwd wat de vrouw nog meer gewend is te spenderen aan bijvoorbeeld, haar sieraden, hotelovernachtingen en weekendtrips, vluchten, restaurants, de schoonheidsspecialiste en cosmetische behandelingen, lees dan hier de beschikking van de rechtbank!